En zo waren we aanbeland bij al weer de laatste wedstrijd van het seizoen. Een lastig seizoen, waarin de veerkracht en het incasseringsvermogen flink op de proef was gesteld. Het begon met de mededeling dat het team was ingedeeld in de derde divisie. Een niveau waarop nog geen jeugdteam uit Winsum gevoetbald had én waar de selectie eigenlijk te smal voor was. Toch was het team duidelijk, deze uitdaging gingen ze aan. En met een ruime 2-5 bekeroverwinning bij competitiegenoot GVAV was er ook geen weg meer terug.
De start van de competitie was een teleurstelling. Ondanks een prima wedstrijd verloor Winsum de openingswedstrijd met 1-3 van ATC uit Hengelo. Met een volle ziekenboeg werd een week later toch de volle buit gepakt in Emmeloord. Daarna begon het gedoe. Een gestaakte wedstrijd en later wat rumoer bij de bekerwedstrijd tegen Be Quick zorgden voor onrust. De interventie vanuit het bestuur had helaas exact de verkeerde uitwerking en met het verliezen van het plezier in het voetbal stopten Jorn en Davey in de winterstop. Ondertussen was Menno definitief in de selectie van het eerste opgenomen. Een mooie stap voor Menno, maar een aderlating voor het team dat het in de laatste wedstrijden erg lastig had. Ondanks heroïsche wedstrijden in Genemuiden en Meppel zat het toch steeds aan de verkeerde kant van de score. Degradatie naar de vierde divisie was een feit.
Na de winterstop werd de eerste wedstrijd tegen Bedum gespeeld. Werd in de beker nog op volle sterkte met 7-1 gewonnen, nu ging het team er met 0-4 vanaf. Het zei voldoende over de smalle selectie en de kwaliteit die het had ingeleverd. Voor iedereen was duidelijk dat het een lastige tweede seizoenshelft zou worden, maar op de sfeer in het team was niets aan te merken. Dat hadden we ook met elkaar afgesproken, maar het ook doen is een tweede. In de wedstrijden er na werd er steeds wat beter gespeeld, maar winst zat er niet in. Totdat we op bezoek bij Burgum en met steun van Menno weer eens de volle buit pakten. Daarna helaas meerdere verliespartijen en alleen tegen Workum werd een punt gepakt. En toen was het 20 mei, de laatste ronde.
In de kleedkamer was het duidelijk dat iedereen er op gebrand was vandaag goed af te sluiten. Zeker na het teleurstellende optreden in en tegen Joure. Trainer Quincy had in zijn laatste wedstrijd als trainer van Winsum JO19-1 een verrassing bedacht. Lars zou vandaag op rechtsbuiten starten. Een andere wisseling was het blok van Marc en Stein op het middenveld. Eduard schoof zodoende door naar de linksback positie. Met die opstelling en de opdracht om vandaag volle bak te gaan, ging het team naar het veld.
En de boodschap was overgekomen. Vanaf minuut 1 zat Winsum er bovenop. Olde Veste kreeg geen tijd om te voetballen en maakte opvallend veel fouten. Winsum rook bloed en kwam er diverse keren in de omschakeling gevaarlijk uit. Het duurde echter zo’n 20 minuten voor de ban werd gebroken en weer was het Sargon die een vrije trap schitterend in schoot (1-0). Winsum leek los en zo’n 10 minuten later was het Marc die met de buitenkant voet een schitterende pass gaf op Thanassis die beheerst zijn eerste en de tweede van Winsum binnen schoot. Aan de andere kant moest keeper Ruben één maal reddend optreden, maar had ook geluk dat de doorgebroken speler van Olde Veste de bal niet goed raakte. Met een 2-0 stand werd de kleedkamer voor de rust opgezocht.
In de kleedkamer ging het ook over het optreden van de scheidsrechter. Veel ging langs hem heen en daar had vooral Olde Veste erg veel moeite mee. Misschien wel logisch bij een achterstand, maar het hielp hen niet in de concentratie en focus. Blijkbaar was er in de hun kleedkamer ook iets van gezegd, want het team kwam sterk naar voren in de tweede helft. Winsum werd volledig terug gedrukt en het was in die fase aan Ruben te danken dat er nog steeds een 0 op het scorebord bij Olde Veste stond. Met meerdere fantastische reddingen hield hij zijn ploeg op de been, dat ook steeds meer geloof kreeg in een goede afloop. Maar het was ook duidelijk te zien dat de pijp aardig leeg was bij diverse spelers. Met Jaden kwam er weer nieuwe energie en kracht in het elftal. En toen kort voor tijd Matthijs de volledige leeg gespeelde Lars verving, was het ook alles of niets voor de ploeg uit Steenwijk. Dat werd niets, want Matthijs liet in één van zijn eerste balcontacten zien, te beschikken over een mooie trap en schoot de bal met een keurig boog over de half uitgekomen keeper, waarmee de stand op 3-0 kwam. Maar daarmee was het nog niet klaar. Een diepe bal van Winsum werd verkeerd ingeschat door dezelfde keeper van Olde Veste, waarna Matthijs de bal onder controle bracht en in één beweging in het lege doel schoot voor de 4-0. Direct daarna floot de scheidsrechter af en was de winst een feit.
Het laatste fluitsignaal was tevens het einde van een tijdperk voor meerdere mensen op en rond het veld. Quincy had deze groep vanaf de JO15-1 onder zijn hoede gehad en ondanks de corona jaren een fantastische periode beleefd met het kampioenschap in de JO19-1 en het bijna kampioenschap in de JO15-1 toen het ongeslagen tweede werd op doelsaldo. Met diverse spelers die al in het eerste spelen en spelers die op die poort kloppen is Quincy een belangrijke pion geweest in de voetbalontwikkeling van hen en ook anderen. Ook voor grensrechter Tim zit het er op. Hij heeft veel wedstrijden in weer en wind gevlagd en kon na zijn blessure de laatste tweede wedstrijden weer de vlag ter hand nemen. Voor Marc, Milan, Stein, Lars, Teun, Kaylien, Jaden en Sargon zit de periode in de jeugd er op. Zij gaan volgend jaar naar de senioren en wij wensen hen daar veel plezier en succes bij. Dat geldt ook voor de overige spelers die nog een jaar in de jeugd mogen uitkomen. Tenslotte zit het er ook voor mij, elftalleider en schrijver van dit verslag, op. Na 13 seizoenen als leider is het nu tijd om als supporter langs de lijn te staan, waar ik de jongens (en meiden) in de seniorenteams ga zien die ik vanaf de F-jes heb begeleid. Een tijd met veel mooie en soms wat mindere momenten. Ik heb er in elk geval erg veel plezier aan beleefd en zou het iedere ouder aanraden. Maar goed die tijd ligt achter ons, een misschien nog wel mooiere tijd ligt voor ons.